کشور ایران از نظر منابع گازی در جهان جایگاه خوبی قرار دارد. این کشور دارای ذخیره ی 981 تریلیون مترمكعب به صورت در جا و تولید روزانه ی 9/111 بیلیون متر مكعب است. با توجه به اینکه در ناحیه جنوبی کشور بسیاری از این مخازن از نوع گاز میعانی است، تولید با بهره وری بهتر لازم به نظر می رسد.

مخازن گازی به سه دسته تقسیم می شوند. درصد بیشتری از مخازن گازی، جزء مخازن  گاز خشك هستند. این مخازن ضمن تولید گاز در سر چاه هیچگونه میعاناتی با خود تولید نمی‌ کنند.

دسته دوم مخازن گازی، مخازن گاز مرطوب هستند. در این مخازن مقداری میعانات ضمن تولید در سر چاه بدست می آید که  معمولا در هر چاه بازاء تولید 1 میلیون فوت مكعب گاز در شرایط استاندارد، بین 3 تا20 بشكه میعانات در سطح تولید می گردد. این میعانات به علت سبکی می توانند در تولید محصولات متنوعی نظیر حلال ها، بنزین و خوراك واحد های پتروشیمی استفاده شوند.

دسته سوم مخازن گازی، مخازن گاز میعانی هستند. در این میادین میزان تولید میعانات در بیشترین حد قرار دارد. در مواردی حتی ممكن است بازاء تولید 1 میلیون فوت مكعب گاز در شرایط استاندارد، 300 بشكه از این میعانات در سطح تولید گردد. تفاوت مهم دیگر این مخازن با مخازن گاز مرطوب این است كه در مخازن گاز میعانی بر خلاف مخازن گاز مرطوب، ممكن است مقدار زیادی از میعانات در درون مخزن تشكیل گردد. دو نقطه ضعف اساسی تشكیل این میعانات در درون مخزن به قرار زیر است:

1- تشكیل این میعانات ارزشمند در درون مخزن باعث می شود تا به روش های متداول بازیافت نتوان آنها را تولید نمود و به این ترتیب بخش مهمی از سرمایه هیدروكربنی غیر قابل برداشت می گردد. به طور كلی فضای درون مخزن شبیه محیط اسفنجی می باشد كه خلل و فرج آن توسط رابط های مویینه به یكدیگر وصل شده اند و برای شروع حركت یک سیال در این محیط بسیار متراكم اسفنجی لازم است تا سیال به یک میزان مشخص در آن محیط تشكیل شود و درصد معینی از حجم محیط را اشغال نماید. این بدان معناست كه پس از تولید اولین قطرات مایع در مخزن میعانات بدون حركت مانده و تا رسیدن به درصد اشباع معین در درون مخزن باقی خواهند ماند.

2-  تشكیل این میعانات در درون محیط مخزن باعث انسداد مسیر درون حفره‌ها و لوله‌های مویینه محیط متخلخل مخزن شده و یک مقاومت اضافی در برابر حركت جریان گاز از درون مخزن به سمت چاه و نهایتاً تولید گاز از مخزن ایجاد می‌كند و بهره‌برداری از مخزن را كاهش می‌دهد.

در فرا سوی مرز های ایران اسلامی، مراکز تحقیقاتی کشور های دیگر هم به اهمیت این مهم پی برده اند و سالانه مقالات و گزارشهای فراوانی را در مجلات و همایش های معتبر به چاپ می رسانند و ارائه  می دهند.

در بررسی مخازن هیدروکربنی زیر زمینی تا زمانی که با نفت سر و کار داریم، مطابق با انتظار مان با کاهش فشار در دمای ثابت با تشکیل گاز روبرو هستیم. اما این

خرید اینترنتی فایل متن کامل :

 

 

 وضعیت برای مخازن گازی تر[1] و گاز میعانی[2] جور دیگری است.  با کاهش فشار در دمای ثابت با تشکیل مایع برخورد می کنیم. این پدیده را میعان معکوس[3] نام می گذارند. با وجود چنین پدیده ای در سنگ مخزنی، با برداشت از آن به مرور زمان با افزایش مقدار مایع در حفره های مخزن روبرو خواهیم بود. چنین پدیده ای با گذشت زمان باعث ایجاد مانعی بر سر راه تولید گاز از چاه های آن منطقه می گردد. چنین پدیده ای را انسداد میعانی[4] می گویند.

روش های مقابله با این پدیده تنوع زیادی دارد. در این پایان نامه هدف استفاده از حلال های مایع گلیکول و گلیکول اتری است. حلال از راه چاه تولید به مخزن تزریق می شود. حوزه ی چاه مدتی در همان شرایط می ماند تا حلال با میعانات و گاز داخل حفره های سنگ مخزن به تعادل برسد. با شروع دوباره ی تولید ابتدا میعانات به بیرون هدایت می شوند و گاز در این شرایط قابلیت حرکت بیشتری دارد و تولید آن افزایش می یابد. حلال های مورد نظر تاثیری بر روی سنگ مخزنی ندارند و تنها اثر آنها بر تعادل فازی است. مقداری از حلال که در حفره ها باقی می ماند، به میعانات اجازه ی ورود به فاز مایع را نمی دهد. بنابراین تا مدتی که حلال تبخیر نشود. سطح مایع پایین می ماند و استحصال گاز با افت فشار کمتری روبرو است.

هدف از این پایان نامه مدل سازی اثر حلال های گلیکول و گلیکول اتری بر رفتار فازی سیال مخزنی در شرایط مخزن در مقیاس مغزه همراه با حل معادلات جریان دو فازی در مختصات استوانه ای در جهت شعاعی و مقایسه اثر آن در مقیاس آزمایشگاهی است. نوآوری های کار استفاده از یک روش عددی در حل معادلات مخزن و استفاده از یک معادله ی حالت موثر برای بررسی رفتار فازی حلال ها در کنار سیال هیدروکربنی است.