امروزه شهرسازی یک پدیده­ فراگیر در تمام جهان است. پارک­های شهری و فضاهای سبز  نقش­ مهمی در تعریف ساختارهای اکولوژیک اکوسیستم­های شهری دارند (گیلبرت^[1]، 1989). آنها تنوع زیستی را حفظ و خدمات اکوسیستم مهمی ارائه می­ دهند (بولاند و هان همر^[2]، 1990؛ کرنه و کینزینگ^[3]، 2005؛ گاستون و همکاران^[4]، 2005؛ اسمیت و همکاران^[5]، 2005). در اکوسیستم­های شهری متوسط درجه حرارت و غلظت گازهای گلخانه­ای در مقایسه با مناطق حاشیه­ای بالاتر است (گریم و همکاران^[6]، 2008). نقش پوشش درختی در اکوسیستم شهری در کنترل آلودگی­های هوا یکی از مهم­ترین مزایای فضاهای سبز شهری است (باراک^[7]، 2000). افزایش شهرسازی میکروکلیمای شهرها را تحت تاثیر قرار داده است. پارک­ها و فضاهای سبز هم­چنین خدمات زیست­محیطی، اجتماعی و فیزیولوژیکی بسیاری ارائه می­ دهند که برای قابل زندگی بودن شهرهای مدرن و هم­چنین برای ساکنان شهر مهم هستند (فنگ و لینگ^[8]، 2003؛  یانگ و همکاران^[9]، 2005). درختان در اکوسیستم­های شهری با جذب و ذخیره­ی گاز­های آلاینده و در نتیجه حذف کردن آنها از اتمسفر، آلودگی هوا را کاهش می ­دهند (نواک^[10]، 1994؛ نواک و همکاران^[11]، 2006). درختان با ایجاد سایه و خنک کردن محیط، هوا را معتدل می­ کنند. بنابراین به کاهش احتمال بیمارهای مربرط به گرما کمک می­ کنند. اکوسیستم­های شهری پیچیده­ترین محیط­ها در مدیریت بیماری بشمار می­آیند. این اکوسیستم­ها محیط­هایی بسیار متنوع و ناهمگن هستند. انواع و شدت شیوع بیماری­ها، نماتدها و پاتوژن­های ایجاد کننده­ بیماری در بیشتر موارد با مناطق جنگلی متفاوت است اکوسیستم­های شهری موقعیت خاصی برای کنترل بیماری­ها و آفات بویژه کنترل بیولوژیک ایجاد می­ کند تعریف اهداف مدیریتی در اکوسیستم­های شهری بسیار دشوار است زیرا ارزش اقتصادی، مباحث زیبا شناختی و خطرات بیماری باید بصورت همزمان در نظر گرفته شوند. با این وجود اصول ارزیابی بیولوژی و اکولوژی بیماری برای مدیریت و کنترل در اکوسیستم­های شهری ضروری است (آهومنش، 1379). بسیاری از بیماری­ها درختی در مناطق شهری وجود ندارند و بسیاری از بیماری­ها در این اکوسیستم­ها به ندرت طغیان می­یابند. بیماری­های درختی در مناطق شهری دو تفاوت عمده با بیماری­های مناطق جنگلی دارند نخست اینکه اکوسیستم­های نزدیک جمعیت­های بزرگ انسانی تخریب شده هستند بنابراین جز اکوسیستم­های فقیر و کم ارزش محسوب می­شوند بنابراین نیاز است تعریف جدیدی

خرید اینترنتی فایل متن کامل :

 

 

 از این بیماری­های ارائه و تعاریف سنتی اصلاح شود. دوم ارزش اقتصادی و زیبا شناختی درختان در اکوسیستم­های شهری است که با جنگل متفاوت است. این اصلاحات، اقدامات کنترلی خاص را  ممکن و توجیح می­ کند (اطهری­پور، 1381).

درختان برای آشیان­های اکولوژیکی در اکوسیستم­های مختلف سازگار شده ­اند. در حالی که برای زندگی در اکوسیستم­های شهری تمایز نیافتند. در واقع امکان کسب تمایز برای آنها وجود ندارد زیرا پراکنش و استقرار پایه­ های جدید عمدتا از طریق کاشت نهال از جمعیت­های خارجی صورت می­گیرد تا کاشت بذر و استقرار طبیعی. بنابراین درختان در یک اکوسیستم بیگانه هستند که برای ادامه حیات در شرایط جدید بطور اختصاصی سازگاری کسب نکرده اند. یک اکوسیستم شهری نتیجه تعامل و برهم کنش دراز مدت موجودات زنده درون محیط زیست که در آن زندگی می­ کنند نیست بلکه نتیجه تخریب اکوسیستم­های تکامل یافته قبلی یا ایجاد یک اکوسیستم کاملا طرح ریزی شده (اکوسیستم مصنوعی) هستند (خداشناس و اطهری­پور، 1389).

یک اکوسیستم پایدار وابسته به چرخه­ی عناصر غذایی ضروری و زنجیره­ های انرژی است. در یک اکوسیستم شهری این چرخه­ها شدیدا تحلیل یافته­اند. فعالیت­های ساختمان­سازی، سنگفرش و آسفالت جاده­ها و فشردگی خاک مانع نفوذ آب در خاک می­ شود. برگ­ها و دیگر بخش­های درختی با تجزیه شدن درخاک مقادیری از آن را به خاک انتقال می­دهند. در اکوسیستم­های شهری با خود تنظیمی پایین یک کاهش مداوم انرژی و مواد غذایی وجود دارد. بنابراین درختان بویژه درختان بدلیل فقدان مواد غذایی و انرزی در شرایط تنش­زای دائمی قرار دارند.